عصاره خوراکی سیر (آلیوم)

در طب سنتی سیر دارای طبیعت گرم و خشک است. ماده ی فعال اصلی سیر خام آلیسین نام دارد. همین ماده است که موجب بوی تند سیر است. آلیسین ترکیب ضدباکتری قوی بوده و هنگامی که وارد جریان خون می شود موجب ضد عفونی شدن ریه ها ، معده و پوست می گردد.

عصاره خوراکی سیر (آلیوم)

عصاره سیر – کاربرد :

پیاز گیاه سیر بر اساس فهرست گیاهان دارویی متداول در طب سنتی به عنوان پایین ‌آورنده فشار خون مورد استفاده قرار گرفته است.
بر اساس فارماکوپه گیاهی ایران مصرف سیر سبب کاهش فشار خون می گردد.
براساس فارماکوپه گیاهی ایران مصرف سیر و عصاره سیر سبب کاهش چربی خون و کلسترول می‌گردد، از این رو در بیماری‌های قلبی- عروقی نیز مفید می‌باشد.
سیر دارای اثرات ضدعفونی، متوقف کننده رشد باکتری‌ها و ضد ویروس می باشد.
سیر هضم کننده غذا و اشتهاآور می باشد.
سیر یک عامل صفراآور و خلط آور می باشد.
پایین آورنده قند خون و افزایش دهنده تعداد گلبول ‌های سفید خون می ‌باشد.
برخی تحقیقات حاکی از خواص ضدسرطانی سیر به ویژه در سرطان روده می باشد.

موارد منع مصرف :

آنافیلاکسی موجود در سیر می تواند باعث بوی ناخوشایند دهان، سوختگی، تهوع، خونریزی و ایجاد اثر ضدانعقادی، سردرد، درد عضلانی، خستگی و سرگیجه شود.
عوارض گوارشی و واکنش های آلرژیک مانند درماتیت تماسی و آسم ممکن است اتفاق بیفتد.
عوارض پوستی مانند راش، عوارض گوارشی، افزایش سطح آنزیم های کبدی و اوره ممکن است اتفاق بیفتد.

تداخلات دارویی :

سیر ممکن است سبب القای آنزیم های سیتوکروم ۲E1 P450 شود و به این ترتیب اثربخشی داروهایی که به وسیله این آنزیم متابولیزه می شود را کاهش می دهد.
مصرف سیر با داروهای ضد انعقاد، ضد پلاکت، هپارین با وزن مولکولی پایین و داروهای ترومبولیتیک تداخل اثر دارد.
مصرف سیر با کلرزوکسازون، ایندومتاسین، داروهای مهارکننده پروتئاز و فرآورده های حاوی گیاه Coleus forskolii تداخل ایجاد می نماید.